Wat is het DCW-model?
In het DCW-model gaat de asset owner, bijvoorbeeld gemeente, provincie of RWS, een lange termijn samenwerking aan met de aannemer. De opdrachtgever is juridisch eigenaar en houdt grip op de eigen assets, de opdrachtnemer wordt economisch eigenaar. Hierdoor delen beide partijen de lange termijn verantwoordelijkheid – het rentmeesterschap – voor de asset. De opdrachtgever betaalt de opdrachtnemer periodiek voor het gebruik van de weg tijdens de hele contractperiode. Hij beloont daarbij voor betere klimaat- en circulariteitsprestaties en betaalt minder bij prestaties onder de afgesproken norm. Zo is de opdrachtnemer erbij gebaat om vooraf een heel circulair en duurzaam ontwerp te maken en tijdens de hele contractperiode te blijven verbeteren.
Ook werken we met een restwaarde als het contract afloopt en het asset blijft liggen. Vlak voor einde contract kijken de partijen of er meer waarde is dan vooraf ingeschat. Dat kan financiële waarde zijn, de restlevensduur is hoger dan verwacht of onderhoudskosten voor de toekomst zijn lager. Maar dit kan ook maatschappelijke waarde zijn waar de opdrachtgever voor bereid is te belonen. De milieu-impact of materiaalimpact is laag en helpt de opdrachtgever in het bereiken van de duurzaamheidsdoelen. De toegevoegde waarde van het beoordelen en belonen van deze waarde aan het einde van het contract is dat de partijen met marktkennis en innovatiekracht zich direct verantwoordelijk voelen voor de kwaliteit en waarde van het asset voorbij de contracttermijn, en vanuit hun kennis en expertise hier samen met de opdrachtgever de beste oplossingen voor bedenken.
Hoe pas ik het DCW-model toe?
Een DCW project doorloopt een aantal basisstappen, net als ieder ander project. Per fase zijn er gerichte activiteiten die helpen het project als een dienst uit te vragen én aan te bieden. Voor iedere fase hebben we tools die de opdrachtgevers en opdrachtnemers ondersteunen om deze activiteiten uit te voeren en de juiste rollen aan te nemen.
“Testen of materiaal herbruikbaar was en welke bewerking nodig is, was zo geregeld, want het is gunstig voor beide partijen.”
Project Amersfoort
De Watersteeg is een drukke, brede doorgaande fietsroute dwars door de wijk Nieuwland. De dekplanken van de twee fiets- en voetgangersbruggen binnen deze route waren nodig aan vervanging toe. Fietsers klaagden over het slechte fietscomfort, losse planken zorgde voor geluidsoverlast in de buurt. Er was steeds meer dagelijks onderhoud nodig om de route veilig te houden. In dit project zijn de dekplanken vervangen. Het dagelijks- en storingsonderhoud ligt gedurende de duur van de pilot bij de opdrachtnemer.
Een deel van de dekplanken hebben we na bewerking kunnen hergebruiken. Deze circulaire keuze had een lagere milieu-impact dan volledige vervanging van de planken. De DCW-aanpak bood ons de gelegenheid om milieu-impact af te wegen tegen andere argumenten en in het project goed te testen of de planken herbruikbaar waren. Het nieuwe materiaal is dan ook gekozen op basis van de milieu-impact gedurende de levenscyclus. Hardhout was het meest gunstige materiaal.
De meerwaarde van DCW was dat de Gemeente Amersfoort samen met de opdrachtnemer verantwoordelijk is voor duurzame keuzes. Verschillende scenario’s zijn afgewogen en de impact van alle activiteiten tijdens de levensduur krijgen een plek in afwegingen. We hebben de kans om heldere afwegingen te maken tussen kosten en impact en kunnen daarmee maatschappelijke baten een plek geven. Hieruit hebben we geleerd dat opdrachtnemers ook willen verduurzamen, maar dat traditionele samenwerkingen niet altijd de ruimte bieden. De samenwerking in dit project deed dat uitdrukkelijk wel.
Partners
